ΣΥΝΕΠΑΓΩΓΕΣ

Η αναπαράσταση των προτάσεων με την κανονική τους μορφή δίνει ένα αποτελεσματικό τρόπο χειρισμού των ασαφών συνεπαγωγών. Παρακάτω δίνουμε ένα αντιπροσωπευτικό σύνολο από τις πιο συνηθισμένες ασαφείς συνθέσεις (κανόνες).
-Κανόνες ομαδοποίησης
Εδώ, η μεταβλητή λαμβάνει μια ασαφή τιμή.
π.χ. "Η Μαρία είναι ψηλή"
-Κεντρικός κανόνας
Εδώ, η μεταβλητή λαμβάνει μια τιμή την οποία μπορούμε να διευρύνουμε.
π.χ. "Η Μαρία είναι πολύ νεαρή". Επειδή "πολύ νεαρή
Κ νεαρή" συμπεραίνουμε ότι "Η Μαρία είναι νεαρή".
-Κανόνας τομής
Εδώ, η μεταβλητή λαμβάνει δύο τιμές. Έτσι, μπορούμε να αποδώσουμε στην μεταβλητή την τομή τους.
π.χ. "Η πίεση δεν είναι πολύ μεγάλη" και "Η πίεση δεν είναι πολύ μικρή". Τότε μπορούμε να πούμε ότι "Η πίεση δεν είναι ούτε πολύ μεγάλη ούτε πολύ μικρή".
-Κανόνας ένωσης
Εδώ, αποδίδουμε στη μεταβλητή εναλλακτικά δύο τιμές. Έτσι, μπορούμε να της αποδώσουμε την ένωσή τους.
π.χ. "Ο Ολυμπιακός είναι άτυχος" ή "Ο Ολυμπιακός είναι σε κρίση". Τότε μπορούμε να πούμε ότι "Ο Ολυμπιακός είναι ή άτυχος ή σε κρίση".
-Κανόνας προβολής
Εδώ, αποδίδουμε σε δύο μεταβλητές τιμές, σύμφωνα με τις οποίες μπορούμε να αποφασίσουμε για κάθε μεταβλητή χωριστά.
π.χ. "Ο Κώστας και ο Γιώργος είναι ψηλοί". Τότε μπορούμε να πούμε ότι "Ο Κώστας είναι ψηλός".
-Κανόνας σύνθεσης
Εδώ, αποδίδουμε σε δύο μεταβλητές μια σχέση, και στη μία από αυτές τις μεταβλητές μια ιδιότητα. Βάση της σχέσης, μπορούμε να αποφασίσουμε για την άλλη μεταβλητή.
π.χ. "Ο Γιώργος είναι πιο ψηλός από τον Κώστα" και "Ο Κώστας είναι ψηλός". Τότε "Ο Γιώργος είναι πιο ψηλός από το ψηλό".

Δείτε επίσης: